✍️ حمید صادقی
شب پنجشنبه ۱۴ آبان در حال پیاده‌روی در خیابان مجاور کوه نرداغی بودم که روباهی بزرگ و بسیار زیبا را در فاصله چند متری خود دیدم. روباه رفت و در تاریکی دشت ناپدید شد.
پیشتر طی یادداشتی پیشنهاد دادم مدیریت محترم شهرسازی قم محدوده مجاور کوه نرداغی را که تا کوه سیاه، دوبرداران و خضر امتداد می‌یابد را به عنوان پارک ملی اختصاص دهد. چرا که احداث پارک جنگلی در مجاور و محاط کوه‌های اساطیری مذکور، بوستان بی‌بدیلی خواهد شد. اکنون با دیدن این روباه مشخص می‌شود دشت مزبور زیستگاه چنین حیواناتی نیز است.
در صورتی که در این منطقه، که از نظر جغرافیایی بسیار مستعد پارک جنگلی است، آپارتمان‌سازی کنیم این حیوانات را از زیستگاه خود به عقب می‌رانیم و اسباب از میان رفتن‌شان را فراهم می‌کنیم. گویا این منطقه متقاضیانی برای احداث آپارتمان‌های مسکونی دارد و احتمالا در آینده نه چندان دور این منطقه تبدیل به بافت مسکونی گردد.
این را هم می‌دانیم که تقاضای زمین مسکونی در استان قم بسیار زیاد است و حتی از حدود داشته‌های اداره کل راه و شهرسازی نیز بیشتر است. چنانچه از اراضی دیگر مثل الحاق به شهر از سمت جاده پردیسان به ورجان یا دیگر مواضع بتوان پاسخگوی تقاضاهای مسکونی شد، می‌توان منطقه موصوف را خاصه به بوستان تخصیص و اقدامی ماندگار به انجام رسانید. وانگهی احداث مناطق مسکونی در اراضی غیر از شهرک قدس از منظر پدافند غیر عامل نیز ضروری می‌نماید.
۹۹/۰۸/۱۵