سحرخوانی هم از رسم‌های رمضانی بوده است. در گذشته افرادی به‌عنوان سحرخوان، در ماذنه مساجد مناجات می‌خواندند. افرادی هم در کوچه‌ها می‌گشتند و بر طبل می‌کوبیدند و عده‌ای هم فانوس به‌دست در خانه همسایگان خود را می‌زدند و آنها را بیدار می‌کردند. زمانی که وقت نماز صبح می‌رسید، سحرخوان تصنیفی می‌خواند و مردم به این وسیله متوجه وقت نماز می‌شدند.
منبع: محمد قاضی
