همزمان با تاسیس بیمارستان فاطمی از ثلث سهام‌الدوله جلیل وند که در دستگاه مشیرالدوله و برادرش مؤتمن‌الملک مقرب در اواخر عمر خدمت مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری رسید و مبالغ هنگفتی وجوهات شرعیه که در ذمه داشته است تسلیم حاج شیخ عبدالکریم نمود. حضرت حاج شیخ عبدالکریم احساس کردند که بیمارستان فاطمی در آینده کفاف مریض های قمی را تأمین ننماید؛ از این رو تصمیم گرفتند در جوار بیمارستان فاطمی بیمارستان دیگری در این شهر بنا نمایند. بعد از چندی سهام الدوله وفات می کند و آیت الله حائری آقای شیخ علی مدرس یکی از علمای معروف تهران را به وکالت از طرف خود معرفی می کنند. او نیز با سایر اوصیاء و نظر به این که فرزندان سهام الدوله صغیر بودند کلیه امور مربوط به اموال و املاک او را زیر نظر گرفته و اولین کار ایشان از سهم سهام الملک بیمارستان سهامیه را باتمام رساندند و دکتر مدرسی را بعنوان ریاست آن انتخاب نمودند.
متأسفانه این بیمارستان بعد از چند سال به علت نداشتن بودجه لازم تعطیل گردید.
در سال ۱۳۵۲ هیأت نظارت اداره کنندگان سابق این بیمارستان را به آیت‌الله شریعتمداری واگذار کردند.
در زمان آیت الله شریعتمداری گروهی از پزشکان و بازرگان تهران هیأت نظارت بیمارستان را بازسازی و دو بیمارستان فاطمی و سهامیه از هم مجزا گردید. بیمارستان فاطمی را برای درمان بیماریهای داخلی، داندانپزشکی، گوش و حلق و بینی؛ و چشم‌پزشکی هم در اختیار پزشکان موردنظر معالجه می کردند.
منبع: کتاب محلات قدیم قم، نوشته استاد ابوالحسن گرامی
