محمد حسین خان صدر اصفهانی در زمان آقا محمد خان، با پذیرایی از او هنگام فرار از شیراز، وارد سیاست شد، به تدریج پلّه های ترقّی را پیمود و به بیگلر بیگی اصفهان رسید. در دولت صاحبقران، فتحعلی شاه کارش بالا گرفت و به حکومت قم و کاشان و اصفهان و منصب مستوفی الممالکی نائل شد و بعد از وفات میرزا، شفیع بندپئی به صدارت عظمی رسید.(1) وی مستقیماً حاکم قم نبود، بلکه، با توافقی که با فتحعلی شاه کرد، قم نیز تحت حکومت وی درآمد. او در قم به علما توجه ویژه ای داشت و چند درب به آستانه ی مقدّسه اهدا نمود. رائین او را از سرسپردگان و حقوق بگیران وفادار انگلیس می داند.(2) وی در سال (1293 ه -. ق) پس از شش سال وزارت، بر اثر بیماری یرقان در گذشت، «فرزندش به شرف مصاهرت (دامادی) سلطانی رسید. رتق و فتق عراق و فارس و یزد و قم و کاشان خصوصاً و تمام بلاد ایران با او بود».(3)
منبع: کتاب قم از ابتدای دوره قاجاریه تا مشروطه
به نقل از:
