عبدالله خان پسر حاج محمد حسین خان صدر اعظم اصفهانی که در سال (1813/1228 م) ملقّب به مستوفی الممالکی و بعد ملقّب به امین الدوله و بیگلر بیگی (حاکم) اصفهان شد. با مرگ پدرش در سال (1824/1239) پس از اللهیار خان آصف الدوله به صدارت منصوب شد، ولی صدارتش چند سال طول نکشید، امین الدوله در زمان حیات پدرخود «حکومت قم، جزو ادارات ایشان بوده و در آن سرزمین هم چندی به سر برده اند»،(1) و در قم، صاحب قنات خیر و عطا و دارای آثار و مآثر بوده است.(2) و در سال 1240 از صدارت و حکومت اصفهان عزل گردید. او پس از مرگ فتحعلی شاه با جلوس محمّد شاه، مخالف و طرفدار علی شاه بود، با شکست علی شاه مورد عفو محمد شاه قرار گرفت و با گرفتن تأمین جانی به عتبات رفت و در سال (1263 ه -. ق) به سن 70 سالگی درگذشت.(3)
کتاب قم از ابتدای دوره قاجاریه تا مشروطه
1- (1) . کتابچه ی تفصیل و حالات دارالایمان قم، ص 190.
2- (2) . تاریخ مذهبی قم، ص 166.
3- (3) . شرح حال رجال ایران، ج 2، ص 281 و 280.
