۵ فروردین ۱۳۴۵ در این خیابان و در ابتدای کوچه سی (نایب حسین سابق و شهیدان کمیلی فعلی) متولد شدم. در همان خانه ای که هنوز پدر و مادرم در آن زندگی می کنند البته پس از تجدید بنا.
این خیابان در ابتدا کوچه ای هشت متری به نام “سعیدی” بود. همزمان با ولادتم عرض آن شانزده متر شد و به “رضا پهلوی” تغییر نام یافت.
پس از انقلاب اسلامی از سوی مردم و بدون اینکه رسمیت داشته باشد، نام آن را به “کیوانفر” تغییر دادند و این نام تاکنون بر آن باقی مانده و رسمیت یافت.
کیوانفر جوانی ساکن همین منطقه بود که در رژیم سابق در تظاهرات شهید شد. نام اصلی او “رضا نجفعلی” بود. در همان سالهای اول انقلاب شنیدم که خواسته نام خانوادگی اش شیک تر شود، به “کیوانفر” تغییر داده است. نمی دانم شناسنامه اش را هم تغییر داده یا نه.
سه چهار سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی عرض این خیابان سی متر شد.
این خیابان تا پیش از سی متر شدن، از خیابان امام خمینی (خیابان تهران سابق) تا خیابان هفتم تیر (حاج زینل سابق) ادامه داشت و از کوچه ای حدود یک متری به طول بیست سی متر به حاج زینل راه داشت. از حاج زینل تا رودخانه تقریبا بیابان بود و در زمان کودکی ام در اطراف امامزاده خاکفرج کشاورزی می کردند.
چند کوچه
کوچه شیخ مهدی: شماره این کوچه ۲۶ است. شیخ مهدی در اواسط این کوچه سکونت داشت و منزلش محضر او نیز بود. وی عقد پدر و مادرم را در ۱۹ فروردین ۱۳۳۵ خواند. او همچنین امامت جماعت مسجد کامکار را هم بر عهده داشت.
کوچه آقا بقال: شماره این کوچه ۱۴ است که پس از انقلاب، “شهیدان ذاکری” نام گرفت. آقا بقال یک روحانی سید بود که در همان کوچه، بقالی داشت.
کوچه های حاج زینل و ده متری حسن آقا زاد: حاج زینل نیز حدود ده متر عرض داشت که از میدان سعیدی تا خیابان کیوانفر ادامه داشت و ده متری حسن آقا زاد مقابل آن و آن سوی کیوانفر بود. حدود بیست سال پیش هر دو کوچه عریض و یک خیابان در امتداد هم شد که از میدان سعیدی آغاز و پس از گذشتن از خیابان شهید بهشتی به میدان شهرداری در خیابان نواب می رسد که به خیابان “هفتم تیر” نام گذاری شد.
سید حسن فاطمی (موحد)
۱۷ بهمن ۱۴۰۱
