چهار شاعر قمی به شغل شاطری نانوایی اشتغال داشته اند. گویا در دوره هایی از تاریخ سرزمین ما، نانواییها افزون بر کارکرد معمول، پایگاه گسترش فرهنگ عمومی نیز بوده اند و گرایش شاطران نانوایی به شاعری در این راستا روی داده است. برای آشنایی اجمالی با شاعران نانوا، به کتاب “تذکره ی شاعران نانوا” از احمد کرمی مراجعه شود. در اینجا به معرفی مختصر چهار شاعر شاطر قمی می پردازیم که نام نخستین تن از این چهار شاعر در تذکره ی مذکور نیامده است:
🔹1. شاطر نورمحمد قمی متخلص به شاطر (؟_1283ق):
پدر شاطر غلامحسین صفایی قمی است و شرح حال مختصر و چند نمونه از شعر او را در کتاب “تذکره ی شعرای معاصرین دارالایمان قم” نوشته ی میرزا علی اکبر فیض قمی پیدا می کنیم و جز این اثری از وی بازنمانده است.
🔹2. شاطر عباس قمی متخلص به صبوحی (1257_1315ق):
پیشتر در باره ی این شاعر مطلبی داشتیم و تا کنون دیوان او بارها انتشار یافته است و آخرین چاپ دیوان وی تحت عنوان “دیوان کامل اشعار شاطر عباس صبوحی قمی” به کوشش حسن گلمحمدی “فریاد” در سال 1391 اتفاق افتاده است.
🔹3. شاطر غلامحسین قمی متخلص به صفایی (1273_؟ق):
فرزند شاطر نورمحمد. آخرین بار، دیوان این شاعر تحت عنوان “دیوان شاطر غلامحسین قمی (صفایی)” در سال 1377 به کوشش احمد کرمی انتشار یافته است.
🔹4. شاطر مصطفی انتظاری قمی متخلص به شاطر (1309_1356ق):
اشعار او تا کنون دو بار، به کوشش محمدباقر برقعی تحت عنوان “غزلیات شاطر مصطفی قمی (انتظاری)” در سال 1335 و به کوشش احمد کرمی تحت عنوان “دیوان شاطر مصطفی قمی” در سال 1377 انتشار پذیرفته است.
دکتر علیرضا فولادی
