پکوندن (با فتح “پ”)
♦️خوانش رسمی واژه:
پکاندن
♦️گستره ی کاربرد واژه:
در گویش کاشانی نیز به صورت “پنگاندن” و به معنای”سرهم کردن” کاربرد دارد.
♦️معنای واژه:
در گویش قمی معنای “به نخ کردن دانه های تسبیح و مانند آن” را می رساند؛ با این حال، از این معنای مصداقی چنین بر می آید که گویا معنای اصلی آن در این گویش هم، همان “سرهم کردن” یا به تعبیر امروزی “مونتاژ کردن” باشد.
♦️ریشه شناسی واژه:
اصل اصیل واژه ی مورد بررسی، همانا “پنگاندن” به معنای “سرهم کردن” است که احیانا در گویشهای دیگر و قطعا در فرهنگهای واژگان فارسی، با این صورت و معنی یافتنی نیست و خوشبختانه دو گویش قمی و کاشانی، آن را تا کنون نگاه داشته اند، حال آن که نیای بسیاری واژه های امروزی زبان فارسی و حتی دیگر زبانهای همخانواده را تشکیل می دهد. این واژه ها بعضا عبارتند از:
🔸در فارسی:
پیچ
پیچاندن
پیچیدن
پیختن (: پیچیدن)
منگنه
میخ
(تغییرات نسبت به اصل، در واژه های بالا، مبتنی بر قواعد زبان شناسی تاریخی است و نشان از قدمت زیاد ریشه دارد.)
🔸در انگلیسی:
پانچ
🔸در فرانسوی:
پونز
دکتر علیرضا فولادی
