بر اساس نقل قول سید حسن فاطمی موحد از مرحوم حاج محمد خوش نژادیان، محدودۀ قم در سال ۱۳۲۰ به شرح زیر بود:
شمال:
محدوده به محله‌های باغ پنبه و آلوچو ختم می‌شد.
بیمارستان کامکار و شهربانی واقع در خیابان باجک و اطراف آنها باغ و زمین زراعی بود.
جنوب:
چهارراه شهدا و مدرسۀ علمیه حجتیه زمین بود.
کوچه‌های پشت کتابخانه آیت‌الله نجفی و منزل امام خمینی هم باغ بود.
شرق:
به بیمارستان نکویی نمی‌رسید و در زمین این بیمارستان زراعت می‌کردند.
خیابان چهارمردان تا محلۀ سجادیه می‌رسید.
خیابان‌های آذر و چهارمردان وجود نداشتند و هنوز ادامه کوچه‌ها پیچ در پیچ در یک طرف خیابان، در طرف دیگر معلوم است.
محلۀ چهارمردان قدیمی‌تر از آذر است.
غرب:
به رودخانۀ بزرگ منتهی می‌شد و این رودخانه تقریباً یک سوم مسجد اعظم و همۀ خیابان بهار را در بر می‌گرفت.
خیابان‌های اراک و خاکفرج جاده‌ای با عرض تقریباً چهار متر بود و بقیه آن جزو رودخانه بود.
در گذشته رودخانه دیوار نداشت تا اینکه سیل آمد و برخی خانه‌ها را خراب کرد. پس از آن، در دو طرف رودخانه دیوار کشیدند.
طرف غرب رودخانه، بیابان و زمین زراعی و باغ قرار داشت و اوایل کوچه‌های حاج زینل (خیابان هفت تیر فعلی) و آقاقبال را تازه ساخته بودند و از آن‌جا تا رودخانه را زراعت می‌کردند.
پمپ بنزین در خیابان امام کاملاً خارج قم قرار داشت.
